TERAPIA RĘKI
Ręce to bardzo ważne części naszego ciała. Są niezbędne do wykonywania wielu codziennych czynności. Przy ich pomocy bawimy się, jemy, ubieramy i piszemy. Ręce pomagają nam poznawać świat.
ANETA GICZEWSKA, „RĘKA”
Ręce to fenomenalne narzędzia chwytno-manipulacyjne, które pozwala badać i poznawać otaczającą nas rzeczywistość. Doskonałość rąk wynika ze specyfi cznej budowy anatomicznej, która umożliwia wykonywanie bardzo precyzyjnych i skomplikowanych ruchów, jak podnoszenie małych przedmiotów, pisanie czy nawlekanie, ale także czynności wymagających dużego nakładu siły i energii, jak podnoszenia ciężarów, siłowania, pchanie.
Wyróżniamy dwie podstawowe funkcje rąk: czuciową i ruchową, które wzajemnie się przeplatają i uzupełniają. Funkcje czuciowe to przede wszystkim odbiór wrażeń sensorycznych, czego doświadczamy od chwili narodzin. To dotyk, rozróżnianie faktur i konsystencji, a także poznawanie schematu własnego ciała. Funkcje motoryczne to rożnego rodzaju chwyty, manipulacja, czynności podporowo-siłowe i obronne.
Rozwój motoryki małej jest ściśle związany z ogólną sprawnością dziecka i prawidłowym kształtowaniem się cech motorycznych, jak siła, szybkość, wytrzymałość, koordynacja, równowaga i zręczność. Bez motoryki dużej, która stanowi „bazę” naszego rozwoju, nie sposób mówić o wypracowaniu precyzyjnych ruchów, czynnościach samoobsługi i umiejętnościach grafomotorycznych.
Wiek przedszkolny charakteryzuje się olbrzymim bogactwem form ruchu. Jest to okres bardzo intensywnego rozwoju, zarówno motoryki dużej, jak i małej. W tym czasie kształtuje się też płynność i harmonia ruchu. Dziecko spontanicznie i naturalnie podejmuje wiele aktywności, w czasie których ma możliwość zbierać ogromny wachlarz różnorodnych doświadczeń. Poprzez ruch całego ciała oraz manipulację doskonali swoją sprawność motoryczną, zdobywa doświadczenie i wiedzę o otaczającym je świecie. Na bazie rozwoju psychomotorycznego kształtują się takie umiejętności, jak: koncentracja uwagi, koordynacja psychoruchowa czy orientacja przestrzenna. Kończąc przedszkole, dziecko osiąga dojrzałość szkolną, czyli taki poziom rozwoju fi zycznego, psychicznego i społecznego, który umożliwia mu funkcjonowanie na wyższych szczeblach edukacji.
